Το τρίτο μνημόνιο και πακέτο βοήθειας λειτουργεί ως μαξιλάρι ασφαλείας με την προυπόθεση οτι η κυβέρνηση θα προχωρήσει και θα τροποποιήσει μια σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων. Άρα μένει ανοιχτό το θέμα ελάφρυνσης του χρέους με οποιαδήποτε μορφή.
Με το να παίρνουμε δάνεια όταν δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε το προηγούμενο οδηγεί σε αδιέξοδο και το αποτέλεσμα είναι Grexit. Σημαντικό λοιπόν είναι οι δομικές μεταρρυθμίσεις που σημαίνει σταθερή κυβέρνηση και περιβάλλον για να πραγματοποιηθούν και δεύτερον άτομα της κυβέρνησης με γνώσεις να αγαπούν την πατρίδα και το κυριότερο, στοχευμένοι, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους, στις δομικές μεταρρυθμίσεις για διάσωση της πατρίδας.
Το ίδιο ισχύει και για την αντιπολίτευση. Πέραν από το -ΠΟΤΑΜΙ- που αρθρώνει σωστό πολιτικό λόγο, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν βλέπουν το βουνό αλλά πως κάνοντας μικροπολιτική θα κερδίσουν ποσοστό στις επόμενες εκλογές και ας καταστραφεί η πατρίδα. Αναφέρομαι στη φορολόγηση των αγροτών λες και δεν υπάρχουν άλλες κοινωνικές ομάδες.
Το 3ο μνημόνιο υπογράφηκε από τον πρωθυπουργό στις Βρυξέλλες. Απομένει ως προυπόθεση η ψήφιση από την Βουλή και η υλοποίηση του που έτσι σε βάθος χρόνου να υπάρξει τροχιά της οικονομίας και της κοινωνικής αλλαγής προς όφελος των πολιτών έτσι ώστε να αφήσουμε στο παρελθόν την ασάφεια του εξαμήνου που μας έφερε την καταστροφή. Οι προυποθέσεις προς αυτήν την κατεύθυνση δεν υπάρχουν, και τούτο γιατί?
Η κυβέρνηση έτσι όπως ανασχηματίστηκε είναι αδύνατον να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο τα τρία επόμενα χρόνια με επιτυχία και αποτελεσματικό τρόπο και να επαναφέρει τη χώρα στην ομαλότητα.
Ασχέτως ποιος θα αναλάβει τις ευθύνες και ποιος θα ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, η συγγνώμη δεν αρκεί όταν μας οδήγησαν στην εθνική καταστροφή με τους 6 μήνες της ασάφειας τα γελοία πρόσωπα μετά τον ανασχηματισμό, με επιρροή Καμμένου, τραμπούκου, φασίστα. Είναι φανερό οτι δεν τους ενδιαφέρει η πατρίδα αλλά παίζοντας με το παιχνίδι των εκλογών πως θα παραμείνουν στην εξουσία, καταφανώς κοροιδεύοντας τους Έλληνες παίζοντας παιχνίδια marketing επηρεασμού της κοινής γνώνης.
Ας μην μεταθέτουμε τις ευθύνες με μοναδικό στόχο την παραπλάνηση. Ο πρωθυπουργός προ του ανασχηματισμού δεν έχει ευθύνες? Όπως η επιλογή και στήριξη Βαρουφάκη επί 6 μήνες. Η Κωνσταντοπούλου ως πρόεδρος της Βουλής επί 6 μήνες. Ο ίδιος δεν έλεγε συντασσόμενος με Λαφαζάνηδες και Στρατούληδες οτι υπάρχει εναλλακτική λύση? Δηλαδή δραχμή? Ο ίδιος δεν μας οδήγησε σε δημοψήφισμα με αποτέλεσμα να χάσουμε την αξιοπιστία και εμπιστοσύνη από τους εταίρους μας και να πάμε σε υπογραφή τρίτου μηνμονίου?
Ευτυχώς βρισκόμαστε στην Ελλάδα και όχι σε κάποια άλλη τριτοκοσμική χώρα που επιδιώκει ο κος Τσίπρας μη γνωρίζοντας ότι όταν φτάσει στο αποτέλεσμα, υπάρχει η αγχόνη ή η φυλακή. Δεν θα αναφερθώ στην αριστερά που χρησιμοποιεί την πολιτική της ορθότητα για να συγκαλύψει την ελευθερία της σκέψης που εκμεταλλεύεται την ελευθερία λόγου της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αλλά λογοκρίνει κάθε αντίλογο. Έχασε πλέον το ιστορικό της ενδιαφέρον.
Θα πρέπει να επικεντρωθούμε στο τι κάνουμε εμείς και όχι να το ξεχνάμε και να συζητάμε συνεχώς στο τι θα πρέπει να κάνουν οι άλλοι για μας. Τι κάνουμε λοιπόν, τι πρέπει να γίνει?
Πρέπει να αποφύγουμε τις εκλογές μέχρις ότου σταθεροποιηθεί η χώρα. Ας αφήσει η εναπομείνασα κυβέρνηση Τσίπρα τα παιχνίδια της δημοσιότητας λες και απευθύνεται σε μη νοήμονες. Αφού κατέστρεψε την Ελλάδα και την αξιοπιστία της σε ένα εξάμηνο, να αποδείξει αν μη τι άλλο οτι είναι πατριώτης και δεν ανήκει σε «σέχτα» επαναστατών. Είναι εξουσία και οι αποφάσεις και ενέργειες εππηρεάζουν τη ζωή όλων των Ελλήνων στο μέλλον.
Να ψηφιστεί λοιπόν το μνημόνιο αφού το υπέγραψε με την αρωγή της αντιπολίτευσης και δημιούργησε ένα οδικό χάρτη με τα προαπαιτούμενα, μέχρι και τον Δεκέμβρη να απαγορεύσει στους υπουργούς του τη δημοσιότητα και να παράγουν έργο.
Αφού σταθεροποιηθεί η οικονομία και το σύστημα και απαλλαγεί η οικονομία και η κοινωνία από διεφθαρμένους του δημοσίου βίου, να πάμε σε εκλογές. (πιθανόν σε ένα χρόνο), διότι δεν μπορεί να κυβερνήσει κανείς με 120 βουλευτές.
Με τη σταθεροποιήση θα παραμείνουμε στην Ευρώπη, θα αποφύγουμε το Grexit, θα ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες, θα υπάρξει ανακατάταξη στο χρέος και το κυριότερο, εμπιστοσύνη των πολιτών στην εξουσία. Θα πρέπει να βάλει και η εξουσία στο λεξολόγιο της την επιχειρηματικότητα και όχι μόνο Δημόσιο και δαπάνες που αυξάνουν το χρέος.
Όλοι γνωρίζουν ότι μετά από αυτό το στάδιο, χρειάζεται δουλειά από όλους για να λεγόμαστε Ευρωπαίοι πολίτες, με απαιτήσεις αλλά και υποχρεώσεις. Είναι υποχρέωση του νέου πολιτικού συστήματος που θα προκύψει μετά τις εκλογές και για να αποκτήσει αξιοπιστία στους πολίτες και στους εταίρους μας της Ευρώπης, να γίνει άμεσα εξεταστική να αποκαλυφθούν οι ευθύνες και να υπάρξει καταδίκη στον κάθε ένα ξεχωριστά για το σχέδιο της δραχμής.
Έτσι μόνο θα γίνει παρένθεση και κακό παρελθόν ο ερασιτεχνισμός των ανθρώπως της εξουσίας. Ελπίζω ότι δεν θα ξεχάσουν στο μέλλον όταν ομιλούν ότι πρόκειται περί πραγματικού και όχι φανταστικού. Όταν ομιλεί κανείς επί πραγματικού σημαίνει ότι έχει γνώση της πραγματικότητας, αλλιώς αντί για εξουσία να επιδιώξει να γράψει φανταστικά μυθιστορήματα.
Γεώργιος Στρατάκης
Επιχειρηματίας-Οικονομολόγος-Συγγραφέας